عنوان : همکاری توسعه دهندگان تکنولوژی، نهاد های بین المللی و بازیگران سیستم مالی بلاک چین در ارائه خدمات اطمینان بخشی و کاهش فاصله میان سیستم مالی سنتی و بلاک چین
موضوع : اقتصاد
سایر نویسندگان : جناب آقای مهدی صفائی (نویسنده مسئول) ,جناب آقای امین حاجیان نژاد
کد مقاله : confima3-09280979
ارائه دهنده : مهدی صفائی
متن چکیده : برای ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت کوین، انگیزه ایجاد یک اکوسیستم پرداخت جدید از ابتدا در سال 2009 ناشی از بحران اقتصادی بود که این بحران ناشی از شیوه های وام دهی بیش از حد و پرخطر بخش بانکی منجر به ترکیدن حباب های مسکن در بسیاری از کشورها در آن زمان شد. ساتوشی نیاز به یک سیستم پولی جدید مبتنی بر عدالت را تشخیص داد، سیستمی که قدرت را به دست مردم باز می‌ گرداند [1]. تعداد زیادی رمز ارز در طی سال ها توسعه یافتند و در همین زمان این ارز های مجازی به سرعت با توجه کاربران با انگیزه های متفاوت روبرو شدند و ارزش این بازار از یک تریلیون دلار نیز فراتر رفت [2]. عدم وجود قانون و یا دستورالعملی در رابطه با ساختار بازیگران این بازار و عدم نظارت بر روی فعالیت آن ها به الویتی نهاد های بین المللی شد. در اولین این نهاد ها تلاش کردند تا شناسایی ریسک های موجود در فضای ارز های مجازی را با شناسایی ویژگی های انجام دهند که مورد استقبال مجرمان است، سپس برای این که بتوان قانون و دستور العمل ها را قابل اجرا کرد، تلاش هایی در رابطه با شناسایی نقاطی کردند که انجام فعالیت های غیرقانونی از این محل ها صورت می گرفت یا قابل نظارت بود [3]. استفاده از ارز های مجازی برای اعمال مجرمانه می تواند از معاملات غیرقانونی تا استفاده از روش هایی برای افزایش ارزش ارز های مجازی به شکل غیرواقعی و دستکاری بازار باشد و همین مسئله باعث شده است تا دولت ها نیز پس نهاد های بین المللی توجه چندانی نسبت به حوزه مالی صنعت بلاک چین نشان دهند [4]. در 8 اکتبر سال 2020، وزارت دادگستری ایالات متحده چارچوب اجرایی ارز های دیجیتال را منتشر کرد. این چارچوب به سه بخش مروری بر تهدیدات مرتبط با ارز های دیجیتال، قوانین و مقررات برای مبارزه با این تهدیدات و چالش ‌های جاری و استراتژی‌ های آینده برای اجرای ارز های دیجیتال تقسیم می شود. این چارچوب سه دسته اصلی را در استفاده غیرقانونی از ارز های دیجیتال 1- استفاده مستقیم از ارز دیجیتال برای ارتکاب جنایت یا حمایت از تروریسم. 2- استفاده از ارز دیجیتال برای پنهان کردن فعالیت های مالی، مانند فرار مالیاتی 3- انجام اعمال مجرمانه در خود بازار ارز های دیجیتال را متمایز از دیگران به عنوان الویت دنبال می کند [5]. از آنجایی که فرد یا افراد دخیل در اعمال مجرمانه با هر هدفی برای این که بتوانند از ارز های مجازی ناشی از فعالیت مخرب استفاده کنند لازم است دارایی های خود بر بستر بلاک چین را پول شویی کرده تا بتوانند آن را در صرافی ها معامله کنند، بنابراین در ابتدا لازم است تا سناریو های مورد استفاده برای پول شویی ارز های مجازی مورد بررسی قرار گیرد. شرکت های فعال در ساختار بازار مالی بلاک چین از سال های ابتدایی پیدایش ارز های مجازی در این صنعت حضور داشتند و آن ها نیز متوجه مسئله اهمیت شناسایی هویت افراد و کاربران خود شده بودند که البته این مسئله فقط به خاطر مسائل قانونی نبود، آن ها متوجه شده بودند که در صورتی که حداقل اطلاعاتی از هویت کاربران نداشته باشند، کاربران در تلاش خواهد بودند که به فعالیت های مجرمانه پرداخته یا بازار را دستکاری کنند و در بدترین حالت خود شرکت را ورشکست کنند. در نتیجه آن ها برای نظارت بر روی معاملات خود از ابتدا به سوی شرکت های نوپایی آورده بودند که نیاز به نظارت را برای کاربران و برای صاحبان کسب و کار به عنوان تقاضای ضروری شناسایی کرده بودند و تمام فعالیت خود را در توسعه روش هایی برای شناسایی و ردیابی فعالیت افراد به کار گرفته بودند. زمانی که قانون و دستورالعمل ها توسط نهاد های بین المللی ایجاد شد و توسط بسیاری از دولت ها بومی سازی و اجرای آن الزامی شد، این شرکت های نوپا با نوع جدیدی از درخواست ها که بیشتر به دنبال رویکرد حقوقی و اطمینان بخشی بود روبرو شدند. در این مقاله در ابتدا سناریو های مورد استفاده مجرمان مورد بررسی خواهد گرفت سپس به دستورالعمل ها و قوانین توسعه یافته برای سازمان دهی به بازیگران بازار اشاره خواهد شد سپس به اهمیت شرکت های نوپا در توسعه روش های تکنولوژی به منظور تطیبق با قانون بررسی خواهد شد و در نهایت نحوه همکاری بازیگران در ساختار بازار مالی بلاک چین در استفاده از تکنولوژی و تطبیق با قانون تشریح خواهد شد.